دلتنگی

پاییز آمد

کوله بشتی خود راباز کرد

اماباد

باران

سرما

را جا گذاشته بود .

او خجالت زده شده است

و در گوشه ای نشسته و

بغض گلویش را گرفته

نمی تواند گریه کند

و می گوید

جواب زمستان را

چگونه بدهم

شرمنده از حضورم

چگونه می توانم

این ۸۰ روز ‌گذشته را در ۱۰ روز آینده جبران کنم

آیا مرا می بخشید ؟

دلتنگی...

این ضرب المثل را بار ها از زبان مادرم شنیدم .

سفید رو و سفید بخت

بفرمایید روی تخت

سیاه رو و سیاه بخت

بفرمایید توی مطبخ

گاهی هم می خواند

سفید ، سفیدش صدتومن

سرخ و سفید سیصد تومن

حالا که رسید به سبزه هر چی بگی میرزه

همه با هم برابریم

دلتنگی...

سفید پوستان بر تخت نشسته اند !!!!!! و دستور ....‌‌‌‌‌‌....پشت دستور ، دلتنگی...

سوار ماشین بودم ، ترافیک که معرف حضور همه همشهری های تهرانی عزیزم هست و با آن آشنا هستیم ،ترافیک نعمت بزرگی است ،با بودن آن تصادف کمتر است ، چون ماشین با سرعت مورچه حرکت می کند ،با خود گفتم چه خوب شد خیابون به وجود آمد ورگرنه الان اینجا بیابون بود ،خیابون نعمت بزرگی به ارمغان آورده ، اول کار خانه ماشین سازی بوچود آمد ، و کلی آدمها مشغول کار شدند و پول دار ها هم ماشین ها را خریدند و با یک ژست رانندگی می کنند ،کم کم دچار کثرت ماشین شدیم و خیابانهای عریض و طویل درست کردیم ،از امروز بگم ، ماشین های کوچک و قد بلند باشیشه های رنگی و ضبط صوت های گوش خراش و بوق های سرسام آور را روی ماشین های خود نصب و روانه خیابان بیچاره می شوند . .این خیابون چه چیز ها را هر ثانیه می بیند ، پرتاب کردن آشغال سیگار معمولی ترین بی احترامی به خیابان ، خط عابر پیاده که رنگش از دود ماشین سیاه شده و عابر راهی برای عبور ندارد ،خلاصه چه سودهایی که از بوجود آمدن خیابون نصیب سود جویان شده است ،ولی من روی حرف خودم هستم ۹۰ درصد راننده ها را باید گواهینامه انها را باطل کرد ،خیابون ، غصه دار است رعایت حالش را کنیم . دلتنگی...

هر قصه ای آغازی دارد و پایانی ،امروز قصه بابا را به پایان می بریم .آذر ماه سال ۷۷ بود ، صبح زود تلفن زنگ زد ،پری خانم بود . پری خانم که چندین خونه با خونه آجر بهمنی قرمز فاصله داشت ، بود . آن زمان های نه چندان دور همیشه همسایه به کمک همسایه می آمد . ( چه زمان خوشحالی ، چه غم و اندوه )بعد از احوال پرسی با پری خانم ،او غم انگیز گفت ،: اکبر آقا صبح رفته بود ، نون بخره وقتی می خواسته از خیابون عبور کند یک ماشین زده به پایش و ماشیتی فرار کرده و رفتگر محله آمده در خونه به مامان گفته و مامان که مشکل قلبی داشته حالش خوب نیست بیایید ، !!!به اتفاق خواهر به خیابان پیروزی و خیابان سلیمانیه رفتیم ،مامان راهی بیمارستان شد و ما هم به بیمارستان نزدیک منزل که پدر را آنجا برده بودند رفتیم ، .بابا خون آلود روی تخت اورژانس بود ، و خواهر م که پرستار همان بیمارستان بود گریه کنان گفت : بابا بد جوری آسیب دیده ، .ما را راهی منزل کردند و بابا در بیمارستان ماند .بعد از چند ساعتی تلفن منزل بابا زنگ زد و پایان زندکی پدر را اعلام کرد ‌ند .این روزها که گفتم اگر خیابون نبود ، همه جا بیابون بود برای این بود ایکاش !!!، و پدر پایان زندگیش در خیابان نبود . افسوس !!!!همه جا راحت از خیابون عبور می کنم ولی ان نقطه ای که پایان زندکی پدرم بود . نمی توانم از خیابان رد بشوم ،گفتم ۹۰ درصد گواهینامه ها باید باطل بشه ،!گفتم اگر حادثه ای رخ می دهد چرا فرار !آیا راننده خطا کار توانسته از وجدان خودش هم فرار کند !!!!.ما همگی منتظر هستیم یک روزی راننده برای مغذرت خواهی بیاید تا وجدان خودش را آسوده کند ، ایا می شود ، ؟سفره دوازده متری مادرم منتظره بابا با نون وارد حیاط بشه ،صف نونوایی خیلی شلوغه . او هنوز به خونه نیامده ،نان دلتنگی...

دوست آن است که گیرد دست دوست

در پریشان حالی و در ماندگی

دوستی با مردم، دانا نکوست .

با کسی دوست باش

که هر روز یک جمله مثبت ازش یاد بگیری ،

دوستان عیبم کنند که چرا دل به توبستم .

باید اول به تو گفتن ، چنین خوب چرایی

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی

عهد نا بستن از آن به که ببندی و نپایی

اما

از دوستی خاله خرسه دوری کن

دلتنگی...